Tom, Rozdzial

 1     1, 10|        wodę wiaderkiem i ukradkiem prał w potoku jakieś szmaty skrwawione...~
 2     2, 21|     śniegów i niby tą białą chmurą prał w drzewa, aż jęk leciał
 3     2, 22|        powstrzymywał, a pytą wokół prał, co wlazło, i krzykał:~-
 4     2, 25|         rzucił się na dworskich; a prał, gdzie popadło; za nim zaś,
 5     2, 25|       kolbą fuzji, rozpędzał i tak prał, że niech Bóg broni!~Poszedł
 6     2, 25|            na nic nie baczył, jeno prał z całą wściekłością.~Porzucali
 7     3, 33|          lamentliwie:~- Kłonicą go prał! Cichoj, chudziaku! sponiewierał
 8     4, 41|         barzej i nie wiada laczego prał konie, a ostro krzykał na
 9     4, 45|           babskie wrzaski, żeby ją prał kijem, toby była cicho!
10     4, 49| powstrzymać przed komorą i chociaż prał drągiem, chociaż bronił