Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        wieźli długą sosnę.~- Nie pleć byle czego po próżnicy -
 2     2, 16|            szepnęła Józka.~- Nie pleć, ktosik potrzebujący; w
 3     2, 25| przemieniłaś się do cna...~- Nie pleć, co się ta miałam przemienić?...~
 4     3, 31|       też cosik straszy...~- Nie pleć bele czego! - powstała na
 5     3, 32|   odbierze i na swoim postawi.~- Pleć, kiej ci ciepło, pleć, bych
 6     3, 32|            Pleć, kiej ci ciepło, pleć, bych cię jeno matka nie
 7     3, 34|        korzenia nie zapuści...~- Pleć zboże, póki chwasty nie
 8     4, 38|          borg jeno żyjemy.~- Nie pleć, myślałby kto, że i prawda.~-
 9     4, 39|           zabrała Józkę i poszły pleć len, bo się miejscami tak
10     4, 41|      pąsy na nią uderzyły.~- Nie pleć, dyć mi wstydno... - zesromała