Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     jeszcze słodziej, a to mi paciorki przywieźli a to często gęsto
 2     1, 4 |  takie, a chusty, a czepki, a paciorki... - jęła długo wyliczać
 3     1, 5 |     nie moje! - rzuciła ostro paciorki i spiesznie już szła, zachmurzona
 4     1, 9 |      paść, a łzy to mu jak te paciorki suły się z oczów... jak
 5     1, 10|     te szmaty po matce... te, paciorki... to wszystko... i la kogo
 6     1, 12|      rozsypywał niby czerwone paciorki, że chciał je zgarniać,
 7     3, 26|      się kieby te bursztynowe paciorki, w zaciszach zaś albo i
 8     3, 27|   lśniły się jej zęby kiej te paciorki najbielsze, a rozplecione
 9     3, 27| zbladłych policzkach kieby te paciorki lśniące rozerwanego różańca
10     3, 28|     na pokutę w kruchcie i te paciorki prząść, a nie ogadywać drugich!~-