Tom, Rozdzial

 1     2, 16|     być, bo bór był zielony, pachnący i żywymi głosami rozbrzmiały,
 2     3, 32|    wieczór cichy, wiośniany, pachnący, nabrzmiały radością powitań,
 3     3, 35| trawy i z pól zawiewał chłód pachnący zbożami.~W chałupie cicho
 4     3, 35|    szedł już światem cichy i pachnący wieczór.~Chłopi wracali
 5     4, 37|    śliczny, rozsłoneczniony, pachnący zwiesną i luby, że nie wypowiedzieć,
 6     4, 38|      wysokościach, nagrzany, pachnący zwiew pociągał z pól, a
 7     4, 39|    Zmierzch się czynił luby, pachnący bowiem a chłodnawy, niebo
 8     4, 40|      ziarno i kiej ten kwiat pachnący weselem i oroszony krwią
 9     4, 41|    stojał cichy, rozprażony, pachnący i kieby ździebko przymglały
10     4, 48|    nigdy nie obaczę...~Kieby pachnący wiater zawiał z łąk i uderzył