Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        białe jak mleko kosmykami opadały mu na czoło i kark, bo był
 2     1, 2 |          wody, niby bicze opali, opadały im z szerokich gębul.~Gdzieś,
 3     1, 9 |     wichurę kołowały nad polami, opadały na lasy, wieszały się na
 4     1, 9 |      dziadów łkały w powietrzu i opadały bez echa...~Przed wrótniami,
 5     1, 11|      bursztynów aż do pół piersi opadały.~Za nią druhny prowadziły
 6     2, 13| rozlewała mętna, dusząca: chmury opadały coraz niżej, zwalały się
 7     2, 15|         wzdychów cichych, często opadały jej ręce i z zamarłym sercem
 8     2, 21|        był niedaleko, gdy tumany opadały na chwilę, wyrastał nagle
 9     3, 27|     nieraz przychodziło, aż ręce opadały. ~Ale krzepił ją strach,
10     4, 45|         na chwilę, gdyż pszczoły opadały coraz niżej, jakby zamierzając