Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         twarzą, którą raz w raz obcierał rękawem, uwijał się za czarnymi
 2     1, 4 |        kręcił się i skamlał, to obcierał się o nogi jedzących, zazierał
 3     1, 9 |         po twarzy, że i już nie obcierał... pojękiwał ino z żałości
 4     2, 23|     oczu jak ta rosa z kwiatów; obcierał je dłonią, to rękawem, ale
 5     4, 37| wzdychał, niby to żałował i łzy obcierał, a w oczy nie patrzył. Wziął
 6     4, 37|       że naród wzdychał ciężko, obcierał oczy, a często gęsto i poniektóre
 7     4, 37|    ciężej, a już poniektóry łzy obcierał, to szeptał pacierz posiniałymi
 8     4, 37|        Że nawet sam dziedzic, a obcierał kułakiem oczy.~Pokrótce
 9     4, 42|       przytulając się do niego, obcierał jej oczy, głaskał po głowinie,
10     4, 47|     Mateusz jaże się zatrząsł i obcierał z twarzy zimny, lodowaty