Tom, Rozdzial

 1     1, 10|     że masło i sery do miasta nosi i ten grosz jaki zbierze...
 2     2, 13|       cięgiem myśleniem górno nosi, jak obcy zachowuje, że
 3     2, 15|     herbatę i do pierzyny jej nosi.. - mówili, że nawet sam
 4     2, 17|      patrzy, nad ziemiami się nosi, w słońce się ubiera - a
 5     2, 18|  nieco, po wsiach cięgiem się nosi, na skrzypkach pod figurami
 6     3, 31| ustawiła i gdziesik poszła.~- Nosi się cięgiem po wsi jak ten
 7     3, 32| świnia... Do czasu dzban wodę nosi, do czasu... Nie bój się,
 8     4, 45|       Światami dusza się jego nosi, górnie we gwiazdy patrzy
 9     4, 48|      zawsze, że skoro mój syn nosi kapłańską sukienkę, to splamić
10     4, 49|      Ze to taką święta ziemia nosi!~- A przez kogo pomarł Maciej?