Tom, Rozdzial

 1     1, 11|        szerokie niby te równie nieobjęte, przyciężkie a strzeliste,
 2     1, 12|      na te Boże ugory ogromne, nieobjęte, wieczną światłością oprzędzone
 3     2, 13|    niósłby się, na bory, na te nieobjęte ziemice... Juści, co mu
 4     2, 25|  wskróś i leciało hen, na pola nieobjęte, na czarne linie wsi, na
 5     3, 26|        dzień się stał, jako to nieobjęte morze weselnej światłości.~
 6     3, 30| przytrząśnięte zielenią, na te nieobjęte ziemie zwiesną oprzędzone,
 7     3, 31|      na pola szerokie, na pola nieobjęte, co jakby morzem ziem wieś
 8     3, 33|       niebo, jakoby na to pole nieobjęte, kaj w sinych oprzędach
 9     3, 34|     zielone, i dalekości okiem nieobjęte, i chałupy, i wszystko,
10     4, 47|       w niebo głębokie, w pola nieobjęte, gdzie już kaj niekaj błyskały