Tom, Rozdzial

 1     2, 13|           i milczkiem urwały kajś niekajś co starszych strzech i ogrodzeń
 2     2, 13|       zniknęły pod śniegiem, kajś niekajś ino czerniały ściany stodół,
 3     2, 14|    odsłonięte w dalach i już kajś niekajś w wysokościach trzęsła się
 4     2, 21|         miejscami po kolana, kajś niekajś zieleniły się pólka mchów,
 5     3, 27| nabieraniu ze stawu, wrótnie kajś niekajś darły się zardzewiałe, to
 6     3, 33|          wytaczano na drogę, dymy niekajś wykwitały z kominów, a tu
 7     3, 34|         że dołem na murawach jeno niekajś gmerały się słoneczne pręgi,
 8     3, 34|           drogi opustoszały, jeno niekajś w opłotkach bawiły się dzieci,
 9     3, 35|     strzykanie świerszczów i kajś niekajś głos przepiórki się wyrywał.~
10     4, 37|    przysypywane popiołem, że jeno niekajś co się ta świeciła jakaś