Tom, Rozdzial

 1     2, 15|      się źle z nim widziało, myśleli, że i ranka nie doczeka.~
 2     2, 16|      Dziecineczko słodka!... Myśleli i serca biły współczuciem,
 3     2, 16|      tego wymiarkować. I nie myśleli już nad tym dłużej, bo przyszli
 4     2, 19|       przypadał do ziemi, że myśleli: upadnie! Gdzie zaś, on
 5     2, 22|      nie było, tak nie było, myśleli, że już był zabit albo go
 6     2, 25|        Zabili go! Zabili!~Aż myśleli, iż mu się z nagła w głowie
 7     3, 29| tłukł, kieby tymi barami, iż myśleli nieraz, co całą wieś wyrwie
 8     3, 29|      ludzi kiej ten głupi...~Myśleli, że rozum do cna stracił.~
 9     3, 34|     rozłupany! Jużeśwa nawet myśleli, czy w tej dobroci nie ma
10     3, 34|     coście mądrze o Niemcach myśleli, to ja całą butelkę araku