Tom, Rozdzial

 1     2, 17|       Taki dałby radę wszystkim? Mocarz ci on, mocarz!- myślała
 2     2, 17|         wszystkim? Mocarz ci on, mocarz!- myślała z tkliwością.
 3     2, 19|       takiego na świecie nie ma. Mocarz z ciebie prawdziwy, żeby
 4     2, 21|      krzykiem, a bił już jak ten mocarz oślepły gniewem i pomstą,
 5     2, 25|        że zaś chłop był jak byk, mocarz głośny na okolicę, a przy
 6     3, 31|       robią.~- Złodziejski król, mocarz taki, a psami go szczują-
 7     3, 33| wszystkich we wsi parobków, bo i mocarz po Antku Borynie pierwszy,
 8     4, 41|      poniechały!~- Cie, takiś to mocarz!~- Mocarz, nie mocarz; ale
 9     4, 41|          Cie, takiś to mocarz!~- Mocarz, nie mocarz; ale trzem radę
10     4, 41|         to mocarz!~- Mocarz, nie mocarz; ale trzem radę dam! - przechwalał