Tom, Rozdzial

 1     1, 3 | kompanii z kowa1em chodzi..: miarkujecie?!...~- Miarkuję, ino że
 2     1, 5 |       z tym zgodą.~- Sami to miarkujecie niezgorzej.~- Mnie ta z
 3     1, 5 |      Rozum wy swój macie, to miarkujecie, z czym wam najlepiej. Nie
 4     1, 8 |  mądrzyście i wy, że szukać, miarkujecie sami, że zapis to ino przespieczność
 5     1, 8 |       możecie se obsiewać... Miarkujecie , że to nie krzywda wasza,
 6     2, 21|      puścić na niepewne.~- A miarkujecie aby, w jaką stronę się wziąć?~-
 7     3, 30|          przyciszyła głos.~- Miarkujecie, kto?...~- Dałabym głowę,
 8     3, 31|  radosny, jak nigdy w życiu. Miarkujecie: tyla chłopów się zwali
 9     3, 34|        Może i prędzej, niźli miarkujecie - rzekł z uśmiechem.~- Jezus,
10     4, 38|    się na nas pożywić!~- Tak miarkujecie, no to się nie gódźcie,