Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |        pod te czarne, pochylone krzyże...~- Mój ty Jezu kochany!
 2     1, 9 |     ledwie ślad ino został; ani krzyże ich znaczyły, ni drzewa
 3     2, 21|        Pan Jezus ją doświadcza, krzyże zsyła, to może kiedyś i
 4     3, 26|      jeno kamieniem przywalić i krzyże postawić... że nawet pacierza
 5     3, 29|    Jezus! gnatów już nie czuły, krzyże im ano drętwiały na odwieczerzy
 6     3, 31|         obcych stron i nawet te krzyże i figury, stróżujące nad
 7     3, 32| Nacierzpiała się ona i przeszła krzyże, że niech Bóg broni...~-
 8     3, 32|       kępami drzew okwieconych, krzyże przydrożne i drzewa samotnie
 9     3, 33|   brzozy wysmukłe i te, pogięte krzyże osłaniały ją nieco od burz
10     3, 35|      gorący dygot warem oblewał krzyże, gardziele zasychały, ale