Tom, Rozdzial

 1     3, 27|    samym południem przylatuje Gulbasiak i wrzeszczy:~- Pobilim dworskich!
 2     3, 30|   chowając cosik za siebie, a Gulbasiak przywarował za pługami,
 3     3, 30|       nasz kogut, nie, Józia! Gulbasiak skądciś przyniósł... swojego...~-
 4     3, 30| rozkładać, do tego zaś zapiał Gulbasiak, jaże się kury z grzęd odezwały.~-
 5     3, 30|    kupie szedł Maciuś Kłębów, Gulbasiak, Jędrek, Kuba Grzeli z krzywą
 6     3, 30|    Witek zagrał na skrzypicy, Gulbasiak jął kręcić cudakiem i piać,
 7     3, 34|      Obaczcie sami: leżą tam! Gulbasiak też widział, jeno co ze
 8     3, 34|      drogą ku krzyżowi, aż tu Gulbasiak leci naprzeciw i krzyczy
 9     3, 34|       Dajta spokój, chłopaki! Gulbasiak łże jedno, Kozłowa drugie,
10     3, 35|      nawet wczoraj najmłodszy Gulbasiak śmignął za nią błotem i