Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |   zapłać - szepnęła wyciągając doń rękę.~- Napijcie się do
 2     2, 14|       nad stawem i cisnęła się doń mocno, do bólu.~- Może i
 3     2, 18|      Zerwała się wreszcie, aby doń skoczyć, ale już cieniem
 4     2, 24| wstąpiła przed ganek, Łapa się doń rzucił z takim skowytem
 5     2, 25|      unikliwie przysuwając się doń biedrem, bo żal jakiś ściskał
 6     2, 25|     padł nieprzytomny. Skoczył doń któryś z Wachników i trzasnął
 7     2, 25|       Rzepczakami, ale nim się doń dobrał, opadły go z wrzaskiem
 8     4, 38|     pod chałupą - zwróciła się doń Hanka krzątając się kole
 9     4, 41|      coraz ciszej przywierając doń i z taką dufnością uwiesiła
10     4, 49|    jeno i klął cicho.~Podszedł doń Płoszka i głośno na całą