Tom, Rozdzial

 1     2, 22|          podobien ze siwego włosa, z długiej białej brody i z tych oczów
 2     2, 23|    spadającej na koła młyńskie, a po długiej chwili śnieg znowu zaskrzypiał
 3     3, 26| rozbłyskiwały radością.~Jakże!... po długiej i ciężkiej zimie do swojej
 4     3, 30|             domu? - zapytał Rocho po długiej chwili. ~- Gdzie zaś!...
 5     3, 31|           robią? - zapytała Hanka po długiej chwili.~- Pietrek orze ziemniaczysko
 6     3, 32|         kościół na topolową - ale na długiej, zadeszczonej drodze jeno
 7     3, 34|            Jeno co dopiero po mszy i długiej rozmowie z księdzem pokazał
 8     4, 39|     niepokoju i trwogi, ale Jagna po długiej chwili sylabizowania odparła
 9     4, 42|             to ja!~Szymek dopiero po długiej chwili uwierzył oczom.~-
10     4, 46|             coś słyszała! - rzekł po długiej chwili.~- Czy to ja latam