Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |     nie mógł, to ino wpół ją chwytał a w ciemny kąt ciągnął.~
 2     1, 10|      i raz w raz już starego chwytał to za ramię, to za orzydle
 3     1, 11|    co który próg przestąpił, chwytał wpół pierwszą z brzega kobietę
 4     1, 12|    odczute brzmienia, ale je chwytał w lot i rozpoznawał.~- Stary
 5     2, 14|    wypełzał z kątów, za nogi chwytał i siwą pleśnią rozrastał
 6     3, 27|      bez przemiany, aż płacz chwytał patrzących.~Mój Jezu, kto
 7     3, 32|      śmiechu, co jakby kłami chwytał za serce.~Dopiero z ganku
 8     3, 33| słowa starej, gdyż co chwila chwytał ją taki żal za Mateuszem,
 9     3, 33|    ale co trocha za boki się chwytał i przeraźliwie wrzeszczał:~-
10     3, 36|   ubierać i o buty wołał, to chwytał się za głowę i tak przeraźliwie