Tom, Rozdzial

 1     1, 10|          choćbyś i trykał jak ten baran! - powiedział kowal wchodząc
 2     1, 10|         będzie nasze...~- Jeszcze baran żyje; a już kuśnierz kożuch
 3     1, 10|           nasze.~- Głupiś jak ten baran! Grunt jest mój i zrobię
 4     1, 11|        orał albo drugich jako ten baran trykał - co i nie dziwota,
 5     1, 12|          mnie?..~- Głupiś jak ten baran! - cisnęła ramionami i poszła.~-
 6     2, 15|          przełaz ostry... a stary baran uwierzył. Taki mądrala,
 7     2, 22|          kiej kokot, zabeczał jak baran, zarżał niby ogier rozgrzany
 8     3, 34|          wójt chory, że leży kiej baran? - pytał ktoś zaglądając
 9     4, 44|         występował! Gnojek jucha! Baran!~Stary zeźlił się srodze,
10     4, 48| niewinnego, każdego.~- Głupiś jak baran. - Rozgniewała się, dotknięta