Tom, Rozdzial

1     1, 1 |          tylko rzekł.~- Już dwie żony pochował.~- Niech se pochowa
2     1, 2 |         powiedział ze złością do żony i zabrał się do wyprzęgania
3     1, 2 |          nasza strata - rzekł do żony, która, że to Kuba przywiózł
4     1, 2 |          Może to i trza poszukać żony? Tyle obleczenia po nieboszce
5     1, 7 |          to dzieuchy abo i cudze żony lepiej smakowały... Chłop
6     4, 37|     rozradowany, to przysiadł do żony i jął szeptać. - Dobra nasza!
7     4, 37|          brata, dzieci na ojców, żony na mężów, sługa na pana...
8     4, 47| przyzwoleństwa, gdyż krzyknął do żony siedzącej na dworze, pod
9     4, 47|        Jasiek i przystąpiwszy do żony jął jej szeptać tkliwe,