Tom, Rozdzial

1     1, 7 |         Jaguś siedziała cicho, aż zmartwiała ze strachu, ale kiedy słowa
2     2, 14|        nich. Nic, jeno ta cichość zmartwiała i pustka nieprzejrzana!~-
3     2, 18|           na nią przenikliwie, że zmartwiała z przerażenia i dopiero
4     2, 23|    dźwięków rozsypywały się w noc zmartwiałą i pustą.~Nie wiedzieli już
5     3, 27|     obrosła twarz, wychudła i tak zmartwiała, że podobien się stał do
6     3, 29|         daleka.~- Jezus Maria!...~Zmartwiała z przerażenia.~- Przyleciałam
7     3, 32|      jastrzębie ostrymi pazurami, zmartwiała na miejscu, obzierając się
8     3, 33| zaśpiewały, a ona siedziała kieby zmartwiała, powtarzając niekiej z męką
9     4, 39|         na jednym miejscu kiej ta zmartwiała ptaszka, której wybierą