Tom, Rozdzial

1     1, 8 |        przez wygniecioną szybkę zawiewał, aż ta lampka na sznurku
2     1, 9 |       wciśnięte w piasek, wiatr zawiewał i kołysał światłami, i rwał
3     3, 27|  listkami.~Ale z pól i od borów zawiewał jeszcze ostry, wilgotny
4     3, 30|       słabnące gwary, a skądciś zawiewał zawodliwy głos skrzypicy
5     3, 35| osuszone, ciężkie trawy i z pól zawiewał chłód pachnący zbożami.~
6     4, 38|   pławiły w czerwieni a złocie. Zawiewał wilgotny, pieściwy wiater,
7     4, 39|      wiater nieco przechładzał, zawiewał bujny, iż kolebały się sady,
8     4, 40|      trzepiąc o liście i trawy, zawiewał rzeźwy, krzepiący chłód.~
9     4, 40| kłębkiem zwiniętej tęczy.~Chłód zawiewał z omroczonych, cichych głębin,