Tom, Rozdzial

1     1, 12|      półkwarcie nalała sporo i zaniesła ochotnie.~- Kuba, przejedzcie
2     2, 18|      ma twarz mokrą od płaczu. Zaniesła mleko, ale zapomniała je
3     3, 28|       mu się rozsypie żałosny.~Zaniesła się płaczem i długo się
4     3, 32| dziewczyna bekiem i skargą się zaniesła:~- Haruję cięgiem kiej koń,
5     4, 37|        wiekuista! Bych ci... - zaniesła się znowu.~A Mateusz jeno
6     4, 39|      tchu jej zbrakło, tak się zaniesła szlochem.~A Jaguś spięła
7     4, 40|     Pan Jezus... Niech ci... - zaniesła się radością.~Dojrzała go
8     4, 46|       zawsze.~Jagusia jaże się zaniesła szlochaniem, chłopy ukradkiem
9     4, 49|     złym słowem.~Stara tak się zaniesła gniewem, że ledwie już wybełkotała:~-