Tom, Rozdzial

1     1, 2 |    żem do chałupy przygnał.~Zamilkł, ale słychać było ciche,
2     1, 5 |  krzyknął ostro stary.~Kuba zamilkł, wytrzeźwiał z rozmarzenia,
3     1, 12|    te oczy napaść.. żeby...~Zamilkł znużony, żuł w sobie żałość,
4     1, 12|    całkiem...~Zmęczył się i zamilkł, i jakby zasypiał.~Józka
5     2, 15|    na wszystko.~Ale Mateusz zamilkł, ino jak ten zbój spoglądał,
6     2, 18|   siedziałem - powiedział i zamilkł.~Już nie śmiała pytać, bo
7     3, 32|  Dobrodziej się rzucił, ale zamilkł i przyśpiewując narodowi,
8     3, 35| zamruczał jeno co niebądź i zamilkł.~Na swoją stronę znowu odeszła,
9     4, 46|  jej oczy szeroko otwarte i zamilkł.~Na skraju boru pod krzyżem