Tom, Rozdzial

1     2, 21| śpiewy ustaną, a jeno szemrzą wzdychy ostatnie, tupoty, pogasłe
2     2, 24|   rosisty zaszemrały płacze i wzdychy pokutne - a ksiądz naraz
3     3, 26|      że jeno chwilami ciężkie wzdychy rwały się na kościół albo
4     3, 27|       południowych udojów, bo wzdychy wzdychami, a robota pierwsza
5     3, 27|       płacze, wyrzekania i te wzdychy, i ta żywa a silnie boląca
6     3, 30|      się z gęstwy rwać głośne wzdychy i te ręce szeroko rozwodzone.
7     4, 37|     jej modre oczy, a ciężkie wzdychy dziw piersi nie rozerwały,
8     4, 37|   Płacze jęły kwilić dokoła i wzdychy rwały się coraz gęściej,
9     4, 38|       pacierzów, rozgłośniały wzdychy, dziady już pobrzękiwały