Tom, Rozdzial

1     1, 4 |       się, już nawet brał się wyjść, ale jucha harak tak zapachniał,
2     1, 12|     Myślałem zrazu, że chciał wyjść na powietrze i omdlał! Przeniosłem
3     2, 19|    szepnął cicho.~- A mogę to wyjść?... pilnują mnie odparła
4     2, 24|       do oczów, że już chciał wyjść nie czekając końca, gdy
5     2, 25| słońce przygrzeje, bych można wyjść z pługiem; na role, to i
6     3, 27|      przypominki... ale miała wyjść do kogo, wiedziała, że tam,
7     3, 29|      Że i żywa noga mogła nie wyjść! - powiadały jedna przez
8     3, 34|     Rocho właśnie zbierał się wyjść od Weronki, kiej na topolowej
9     4, 48|    Częstochowy Kompania miała wyjść rankiem, zaraz po solennej