Tom, Rozdzial

1     1, 5 |  komornikom rozpożycza, to ino uśmiechał się na te wyrzekania i znowu
2     1, 7 | podrapał się tylko po głowie i uśmiechał, a szukał bezwiednie oczami
3     1, 12|      po twarzy, a Kuba ino się uśmiechał radośnie, tkliwo jakoś i
4     2, 19|      to im przewodził jeszcze, uśmiechał się ino gorzko jakoś, bo
5     2, 20|     żywić, i parobka płacić! - uśmiechał się do siebie, ręce zacierał
6     3, 28|        w rozmowę.~Żyd się jeno uśmiechał, bo i tak nabrała za kilkanaście
7     3, 28|      wczoraj?~Łagodny już był, uśmiechał się do niej.~- Ni... leżał
8     3, 35|    czytając jeszcze ten papier uśmiechał się zarówno rozradowany,
9     4, 40|      się w podziwie.~Rocho się uśmiechał zacierając ręce, Antek zaś