Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |    konice wygłodzone, jeszcze gotowe człowiekowi nie zostawić
 2     1, 9 |  siedziało piekło przytajone, gotowe za lada czym wybuchnąć...~
 3     1, 12|    las nie traficie. Stoją tu gotowe konie ludzi, co mają po
 4     2, 20| gródce, bo kopnie ją wałach i gotowe nieszczęście, w przeszłym
 5     3, 26|     by nie marać, zawsze mieć gotowe, no i że nie było gdzie
 6     3, 28|  Jambroż wróci, kiełbasy będą gotowe... - zagadywała stara.~Ale
 7     3, 32|     miała serce pełne żarów i gotowe do uniesień i szlochów radosnych,
 8     3, 32|    prażąc się ślepiami, znowu gotowe do kłótni, do bitki nawet,
 9     3, 33|  skrzeków pannowych, wszyćkie gotowe pod kozik, że co sobota
10     3, 34|  zawsze popije.~- Musicie być gotowe; że lada dzień skończy.~-
11     4, 42|       ze śmiechem:~- Gniazdko gotowe, nasadźże sobie kokosz...~-
12     4, 46|      prawda! Obaczy nas kto i gotowe nowe plotki.~- Albo ci śpieszno
13     4, 49|     zawrzeszczały rozsrożone, gotowe już na wszystko i z namowy