Tom, Rozdzial

1     2, 16|       ciągle stał przed nią i tęsknica rosła w niej, i rozdzierała
2     3, 27|       serce krzyczało żalem i tęsknicą nieopowiedzianą.~Do tamtego...
3     3, 27|       z dawna już czająca się tęsknica ścisnęła serce, że wodziła
4     3, 30|     gryzą i żalem się pasą, i tęsknicą...~La wszystkiego stworzenia
5     3, 30|    ten placek świąteczny, a z tęsknicą i turbacjami społem do snów
6     4, 38|  sposób, ni to był żal, ni to tęsknica, ni to kochanie, a oczy
7     4, 40| słodkie wyciska, i nieukojoną tęsknicą kieby kamieniem przywala.~
8     4, 41|  nagła rozparła go taka żrąca tęsknica, jaże się cały rozdygotał.~
9     4, 46|      naraz zadrgało mu serce, tęsknica wyciągnęła nienasycone ramiona,