Tom, Rozdzial

1     2, 15|        że w nim waży się cosik strasznego, cosik, co ino przez moc
2     2, 19|       bowiem, że staje się coś strasznego, gdyż Antek rzucił się za
3     2, 20|   trwodze i oczekiwaniu czegoś strasznego, jak kieby pod dachem, któren
4     2, 24|        dochodziła aż do zgrozy strasznego, śmiertelnego grzechu. Kobiety
5     2, 24|        przecknęła jakby ze snu strasznego, ale tak zmieniona, że kieby
6     2, 24|      wyrabiało się w nim cosik strasznego, że jakoby się całkiem wściekł
7     2, 24|     szarpiących, od tego głosu strasznego.~Wypadł na drogę i ani wiedząc
8     3, 36|         jakby wyrywając się ze strasznego snu, błagała żałośnie:~-
9     4, 47| zagubią.~- Mówię wam, że cosik strasznego wzbiera w ich chałupie!