Tom, Rozdzial

1     1, 1 |     kilkanaścioro, przeważnie starych kobiet i komorników, a za
2     1, 2 | zbożem, to w kącie pod stosem starych rzemieni i żelastwa, aż
3     1, 3 | wjeżdżając na rynek, pod cień starych, poobdzieranych kasztanów,
4     1, 10|      skulony, podobny do kupy starych wiórów prędzej niźli do
5     2, 17|    dawnemu w swojej izbie, na starych śmieciach, poweselała całkiem
6     2, 22|      wiekami, że jeno o tym w starych księgach stoi... We wsi
7     3, 32|      kwiatuszkami, że nawet w starych koleinach mrowiły się żółte
8     3, 33|       z płaczem pognała sześć starych gęsi, oderwanych od młodzi
9     4, 38|     darmo - ciągnął któryś ze starych.~Ale na to porwał się Grzela