Tom, Rozdzial

1     1, 11|      przykazania, ten ochotniej słucha piekielnej muzyki!~- Drzewiej
2     2, 15|         że Antek robi u niego i słucha się we wszystkim, a w oczy
3     2, 20|     nikomu, tylko jednego Witka słucha.~Zawołali chłopaka, ksiądz
4     2, 22|      jest bez to, że każda rada słucha na drugą - zakończyła Płoszkowa.~-
5     3, 32|         ozorów: i wiater czasem słucha i roznosi, kaj nie potrzeba! -
6     4, 37|        jaże belki trzeszczą, że słucha pode drzwiami, że w okna
7     4, 39|           Sam dziedzic a rad me słucha. No, cóż powiecie?...~-
8     4, 41|      jako Antek patrzy w niego, słucha i z coraz większą niespokojnością
9     4, 45| strachach, co to jak się o nich słucha, to jaże mrówki człowieka