Tom, Rozdzial

1     1, 10|      ten mig z chałupy, żeby ni śladu po was nie ostało! - krzyknął.-
2     2, 14|         Po Magdzie nie było już śladu, tyla ino, że jakieś stare
3     2, 22|         nie ma, z lewentarza ni śladu... a z chałupy ino zręby
4     2, 23|        sen, wiatr przemknął bez śladu, cisza wionęła jeszcze głębsza
5     2, 25|       rozwłóczyć po lesie, by i śladu nie zostało.~Boryna zaś,
6     3, 31| powrócili rozpowiadając, że ani śladu nikaj, jakby kamień rzucił
7     3, 36|         wyglądać w opłotki.~Ani śladu Antka, natknęła się tylko
8     4, 37|       co jako śniegi spływa bez śladu, że o nim nawet dzieci rodzone
9     4, 40|       cień przepadł nagle i bez śladu. - Taka harna, taka zadufana