Tom, Rozdzial

1     2, 13|       że Antkom zrobiło się w sercach kiej na pogrzebie, aże się
2     2, 19|  oczach skry się jarzyły, a w sercach była taka muzyka, że i nie
3     2, 25|     wiośniane tchnienia, że w sercach człowieczych wstawał radosny
4     2, 25|  żalów, ni krzywd, jakie im w sercach narastały. Borynowe miłowanie
5     2, 25| pieszczonych i kojących, bo w sercach wrzały gorzkie urazy, tak
6     3, 27|      napełniały się izby, a w sercach zakwitały nadzieje i dufność
7     3, 27|   żądza odemsty pleniła się w sercach kiej to diabelskie, złe
8     3, 32|   daleko i zawziętość znowu w sercach zawrzała, złoście sprężyły
9     4, 37|    księdza...~Zły zapanował w sercach, a pod jego przewodem rozpusta