Tom, Rozdzial

1     1, 7 |     się pokrako, a tam krowy o pusty żłób zębami dzwonią! - krzyknęła
2     1, 12|     siana, bo dzwonią zębami o pusty żłób, a ja się poruszyć
3     3, 30|     dojrzawszy nikogo, sad był pusty i to skomlenie ucichło;
4     3, 32| zgryzotę - ano klacz obgryzała pusty żłób, a źrebak, utytłany
5     3, 32|      uderzyła się pojrzeniem o pusty świat i przystanęła nagle.~
6     3, 32|      inaczej.~Dom ostał prawie pusty, Jagustynka poleciała do
7     4, 37|   trwożnie w ten dół żółtawy i pusty...~A kiedy prześpiewali
8     4, 40|         Konie dzwonią zębami o pusty żłób, a ty się wylegujesz
9     4, 48| zapatrzona w ten dzień dziwnie pusty i boleśnie ślepiący.~Czekała