Tom, Rozdzial

1     1, 8 |      samego rana był dziwnie przykry, dziwnie zeźlony, że ino
2     2, 15| rządzi - i poszedł zaraz, bo przykry, przejmujący ziąb ciągnął
3     2, 15|  całe w rozmiękłym śniegu, a przykry, wilgotny ziąb w kości właził,
4     2, 21|    Czas był nieopowiedzianie przykry; wiatr tłukł się po polach,
5     2, 24|    przyciszało się i drobny, przykry, marcowy deszcz zacinał
6     2, 25|    koniec.~Ziąb przy tym był przykry i do żywego przejmujący,
7     3, 28|  drogi ni na dzień płaksiwy, przykry a tak zmienny, iż co kilka
8     3, 28|     nuż szczypać ziemniaki a przykry gęgot czynić. Zagadnęła
9     3, 29| drzewa.~Ale wiater, choć był przykry i nieco szkodliwy, sielnie