Tom, Rozdzial

1     2, 13|     oropiałe i zgoła lamentem przejęte, a lodowym światłem mżące -
2     2, 13|      martwą równią; mgliste i przejęte stężałymi szronami powietrze
3     2, 24|     były ciemne, smutne i tak przejęte pluchą, deszczami, to śniegiem
4     2, 25| zadeszczone, a tak ciemnicami przejęte, że się już nieraz widziało,
5     3, 29|  rzeźwe, wiośniane powietrze, przejęte ciepłą wilgocią i miodnym
6     3, 30|     snem zwierane; milczenie, przejęte cichuśkim dygotaniem listeczków
7     3, 31|      pachnące świeżyzną i tak przejęte rostem, tak zwiesną nabrzmiałe,
8     3, 33|        Powietrze szło rzeźwe, przejęte ziemią i kwiatami. Spod
9     4, 48|       powietrze było ciężkie, przejęte spieką, bielone pnie majaczyły.