Tom, Rozdzial

1     1, 11|   Ostają...~- Tyla mi z nich pociechy, co z wczorajszego dnia!-
2     2, 13|     ani tej kapki mleka, ani pociechy żadnej! Tylem się dorobiła
3     2, 20| spotykać, że nie było z niej pociechy, to i Rocho czasem zaglądał,
4     3, 27| któren wszędy niósł te słowa pociechy, a kaj wstąpił, to jakby
5     3, 29| roznoszący Boże zmiłowanie a pociechy.~Hale! mógł to zaradzić
6     3, 30|      łaski, ni jednego słowa pociechy!~- Jezu, wejrzyj miłościwie,
7     3, 36| ziemię, że tyle było z niego pociechy, co się odświeżyło powietrze.~
8     4, 41|      jaże mrozi od smutku, a pociechy znikąd ni poratunku! Jeno
9     4, 44|      szkoły tyla jeno będzie pociechy; co każą na nią płacić nowe