Tom, Rozdzial

1     1, 2 |       się tuliły do drzew sennie pochylonych, do płotów szarych.~Antek
2     1, 3 |       się już z dala rząd kobiet pochylonych i zasnutych delikatną mgłą
3     1, 4 |      procesją, nad czubami drzew pochylonych, nad wieżą kościoła krążyło
4     1, 10|    gdzieniegdzie wśród czarnych, pochylonych olch i wierzb rosochatych
5     2, 15| Mateuszowe plecy i głowy innych, pochylonych ku niemu i zasłuchanych,
6     2, 22|      otoczony półkolem zwartych, pochylonych krzy, i zaczął prawić z
7     3, 26|          obsiadła rzędami topoli pochylonych, utrudzonych jakoby w ciężkim
8     3, 30|       zmurszałych ścian, z drzew pochylonych, z gęstej nocy, ku przestrodze
9     4, 37|      tych wielgachnych topolach, pochylonych nade drogą. Wszystko stojało