Tom, Rozdzial

1     1, 6 |    Sikora? W trzy tygodnie po pochowku pierwszej z drugą się ożenił.~-
2     1, 8 | żałośliwie na sercu , kiej na pochowku...~- I nie dziwota, jedynaczka
3     2, 18|   nawet dobrodziej płakali na pochowku i nic nie wzięli za nabożeństwo.~-
4     3, 28|     po trzydzieści złotych od pochowku bierze za to, co ta pobeczy
5     4, 37|       to płakał nie będzie. O pochowku pilniej pomyśleć.~- Prawda,
6     4, 37|     jak to zwyczajnie bywa po pochowku.~I kiej oklepali mogiłę,
7     4, 38|       Juści, zarno po ojcowym pochowku pojechałam, ale powiedzieli
8     4, 39|      już jeno trumny potrza i pochowku.~- Któreż to?~- A to mniejsze,
9     4, 41|      tyla. W chałupie kiej po pochowku, jaże mrozi od smutku, a