Tom, Rozdzial

1     1, 2 |     te baby to ino juchy do płakania są mądre, a jak trza radzić,
2     1, 9 | potężniał.~Dom ogłuchł, ino płakania w nim się rozlegały, jęki
3     1, 10|   Już mu dość obmierzły jej płakania i ta jej pokorność, i te
4     1, 11|    rozebrało, że rzewliwego płakania wstrzymać nie mogła; krzyknęła
5     1, 12|   nie dosłyszy człowieczego płakania ni żałosnego skrzybotu duszy
6     2, 17| ludzkiego skrzybotu, temu i płakania są zbędne! Komu jest dobrze,
7     2, 21|    bowiem, iż słyszy jakieś płakania i przyzywy dziecińskie,
8     3, 30|   krzywda weźmie zapłatę, a płakania cierpiących ustaną i zło
9     4, 47|    nie daj na mękę, nie daj płakania, nie daj zatracenia! Jedynego