Tom, Rozdzial

1     1, 2 |          do dnia wstać, jeśli na piechty.~- I... źróbką se wolno
2     1, 5 |        tęgich koni.~- Cóż to, na piechty, Macieju?~- La zdrowia...
3     2, 16|        kapotach, z kijami, bo na piechty wędrowali; po karczmach
4     2, 22|      czeladzi, bez wozów i koni, piechty, zbiedzony, zmarnowany,
5     2, 25|      reszta, wieś prawie cała na piechty się wybrała i zwarła się
6     2, 25|         a za nim konno, wozami i piechty wysypywał się gęsty tłum
7     3, 28|             Kiej nastał, to pono piechty przyszedł z jednym węzełkiem,
8     3, 33| rychtować wozy, a wychodzić, kto piechty iść musiał.~Biedota ruszyła
9     3, 33|      zasyczał z wasąga, a drugie piechty idące jajka niesły w chustach;