Tom, Rozdzial

1     1, 1 |            śpaśna... i zaraz przed oborą upadła... i ani pić nie
2     1, 2 | czerwono-białą krową, leżącą przed oborą na kupie nawozu.~Stary pies,
3     1, 5 |            Witek beczał w głos pod oborą, bo chciało mu się na jarmark.~-
4     2, 13|         ruderze; co chałupa, nawet obora ojcowa sposobniejszą była
5     2, 13|          Boga, ludzie...krowa kiej obora, sama skóra warta z dziesięć
6     2, 20|    Zawieraj drzwi, gapo, bo tu nie obora! - wrzasnęła Dominikowa.~-
7     3, 31|          Samam doiła, bo Jaguś pod oborą szkopki ustawiła i gdziesik
8     4, 37|          Jagusię, dojącą krowę pod oborą. - Z rana skończę trumnę,
9     4, 40|   obrządków, Józka krowy doiła pod oborą wydzierając się piskliwą