Tom, Rozdzial

1     1, 2 | obiegaj kiej ten pies... a do nikogój słowa przemówić i rady znikąd
2     1, 5 |       wiadomo przeciech, że u nikogój się nie przelewa a o grosz
3     2, 13|      w ten dzień, bo nie mógł nikogój utrzymać przy lementarzu.~
4     2, 18|     oborze... Juści, nie było nikogój; krowy jeno przeżuwały paszę
5     3, 27|        a w Borynowej chałupie nikogój, j jeszcze się kowal tam
6     3, 30|    Wyjrzyj no na drogę...~Ale nikogój nie było i czytał, póki
7     3, 31|       zagłodzą.~- Od kościoła nikogój jeszcze nie widno! - objaśniła
8     3, 31|  kręcił ogonem i łasił się, a nikogój nie było... To pewnikiem
9     3, 31|     nie pokwapił wspomóc...~- Nikogój głowa nie zaboli o nas,