Tom, Rozdzial

1     2, 15|         ino, zagląda, nasłuchuje, męką się żywi, tęsknicę pije ,
2     2, 16|        pleców było widno, jaka ją męka ozdzierała.~Cicho się w
3     2, 17|        słowami, przejmował słodką męką i strachem zarazem... to
4     2, 17|         chodziły po niej i słodką męka oblewały... Ale z nagła,
5     3, 27|          już były jeno strachem i męką; na ostatku zaś ukrzywdził
6     3, 32|    przesłaniają się oczy i jak ta męka rośnie z minuty na minutę.~
7     3, 33| zmartwiała, powtarzając niekiej z męką i strachem:~- W cały świat
8     4, 46|        wstydu, a serce spięło się męką, ale kiej spomniał Jasia,
9     4, 47|           jeno nie wydać ze swoją męką, ale na rozstaniu nie poredził