Tom, Rozdzial

1     1, 9 |           smętku, rozpamiętywań, lęku płynął ten wieczór Zaduszek...~
2     2, 21|        prosto w oczy bez dawnego lęku i zestrachanej pokorności,
3     2, 22|         podziwu, dobrotliwości i lęku.~Co tu rzec w taką porę,
4     2, 23|      pełna dziwnego ruchu, pełna lęku, niepochwytnych drgań, trwożnych
5     2, 23|        omroczy się i w żałości a lęku przepada na mgnienie...~
6     2, 23|        sierocym, głosem zaguby i lęku...~...I w grobowej cichości
7     4, 39| zjadliwie, władna już sobą i bez lęku, a tak urodna jak nigdy.
8     4, 45|         szczęśliwości, a zarazem lęku, i pełna jakowychś łez słodkich
9     4, 46|        wszystkie oczy pełne były lęku i oczekiwań.~- Co się to