Tom, Rozdzial

1     1, 3 |         wołała wśród płaczu i krzyków.~Ale świadkowie w rzeczywistości
2     1, 9 |       płakań ludzkich, skarg, krzyków bolesnych żałości biły ku
3     1, 10| wynosili.~I wynosili się.~Bez krzyków już, bez kłótni, bez sprzeciwiań
4     2, 24|      Nie bojała się już teraz krzyków jego ni złości, jakby obcym,
5     3, 32|        Jaże się zakrztusiła z krzyków.~- Robię, co robię, a każdemu
6     3, 32|    chojak kolebał się wpośród krzyków w kupie kobiet i dzieci,
7     4, 37|    kościół aż się zatrząsł od krzyków, płaczów i szlochań, bo
8     4, 42|       cicho, bez śpiewań, bez krzyków i bez muzyki. Ślub się też
9     4, 44|   chcemy! - wsparło go ze sto krzyków.~Naczelnik zmarszczył się