Tom, Rozdzial

1     2, 25|           podniesłszy srogi krzyk jęło gnać ku rębaczom.~Boryna
2     3, 26|      kieby tym szczerym złotem, i jęło się przeglądać w stawie,
3     3, 27|           babskie ciche chlipanie jęło się wzmagać w gromadzie,
4     3, 34|           słońce zarno od wschodu jęło prażyć niemiłosiernie, że
5     3, 34|       dwóch pacierzy, kiej słońce jęło się zatapiać w rudych, paskudnych
6     4, 37|          w sad, że wszystko wokół jęło się chwiać, szeleścić, trząchać,
7     4, 44|   brzęczały szyby, jakieś dziecko jęło się wydzierać wniebogłosy,
8     4, 45| przycichała, ale po jakimś czasie jęło wszystko głuchnąć, jakby
9     4, 48|  dygotliwy war i cosik tak lubego jęło udręczać, że ino się raz