Tom, Rozdzial

1     2, 22|       wzruszeniem, że niechby się jawił w ten moment, niechby rzekł
2     2, 22|        takie przyzwy wnet się zły jawił przed nim.~Jastrząb się
3     2, 25|       tamte ich nie sprzedadzą...~Jawił się na to Mateusz i zaczął
4     3, 30|        utulić, kiej właśnie Antek jawił się w pamięci tak żywo,
5     3, 30|   gdziesik w pole. Niezadługo się jawił z nawrotem i zasiadł przed
6     3, 30|          ozory. ~A kiej kowal się jawił, powiedał, co prosto z miasta
7     3, 31| dobrodzieja, któren zaraz po mszy jawił się przy swoim parobku,
8     4, 38|           mieszkania, i co trochę jawił się znów w kręgu światła;
9     4, 43|        kto jeno chciał, zaś teraz jawił cię całkiem drugim, poczynał