Tom, Rozdzial

1     1, 4 |         taki na chłopa...~Naród gruchnął śmiechem, a ona wyszła zaraz
2     1, 8 |        już wydzierżeć nie mógł, gruchnął siekierę o ziemię i krzyknął:~-
3     2, 13| spiesznie się usunął.~Antek ino gruchnął w drzwi i wybiegł. ~
4     3, 27|      mruknął, ale skoro wyszła, gruchnął się w poprzek barłogu z
5     3, 33|      się pomiarkował i śmiechem gruchnął:~- Mądry obiecuje, a głupi
6     3, 34|    pilnuj se końskich ogonów! - gruchnął na niego Stacho Płoszka.~-
7     4, 37|      zrobić kłótnię.~Kowal jeno gruchnął rechocącym śmiechem i poleciał,
8     4, 39|       odcięła się, jaże młynarz gruchnął śmiechem, a on coś pilnie
9     4, 42|      czapę zbakierował, da dana gruchnął, wysforował się na pierwszego