Tom, Rozdzial

1     1, 8 |       nuż prawić, aż się wójt dziwował, że taka mądra kobieta jest.~
2     1, 10|     tydzień będzie tego, no - dziwował się talk głośno, aż Antek
3     2, 16|     słuchał, a tak się wielce dziwował słyszanemu, aż raz po raz
4     2, 17|       gębą i Józek Wachnik...~Dziwował się tej procesji Boryna,
5     2, 17|    tak gorąco, że chociaż się dziwował, ale się nie oparł przyzwolił.~
6     2, 18|      nieznajomego i mocno się dziwował, że ten cmoknął na Łapę.~-
7     2, 18|       szło i dlaczego się tak dziwował, bo po prawdzie nie baczył
8     2, 22|  dopomagał chętliwie, sam się dziwował, sam wzdychał, sam płakał,
9     4, 44| dziedzica jeszcze nie widać - dziwował się któryś, ale na to rzekł